
Als honger niet de reden is, is eten vaak niet de oplossing
Als honger niet de reden is, is eten vaak niet de oplossing
Hoe vaak eet jij, níet omdat je honger hebt? Eten is vaak gekoppeld aan emoties. Gezellige borrelhapjes, taart omdat je jarig bent of chocolade omdat je verdrietig bent. We vinden het zonde om eten weg te gooien en lastig om iemand teleur te stellen die speciaal voor jou wat lekkers bij de koffie heeft gekocht.

Balans
Zoals bij alles het geval is, draait het ook hier om de balans. Als je in de basis een gezond voedingspatroon hebt, gebeurt er niet zoveel als je af en toe vanuit emotie eet. Dat maakt het leven soms net even wat makkelijker en vaak juist ook heel leuk. Vooral doen dus!
Emotie-eten
Het wordt anders als het eten vanuit emotie je leven is gaan beheersen. Als je eten nodig hebt om je even niet meer verdrietig te voelen of om je even niet eenzaam te voelen. Om je frustratie kwijt te raken, of omdat je gewoon niet goed in je vel zit. Helaas werkt de verdoving van eten altijd maar even. Door het eten wordt het beloningscentrum in je hersenen geactiveerd en heb je even een fijn gevoel. Alleen, je lost het daadwerkelijke probleem achter je gevoelens niet op. Als de roes van het eten is uitgewerkt, is de onderliggende trigger voor je nare gevoelen er nog en zal je je al snel weer zo voelen. En daar komt vaak nog een schuldgevoel bovenop, omdat “je je weer hebt laten gaan”. “Wat ben ik een slappeling dat ik me weer heb laten gaan” (en dan is dit een milde versie van wat vrouwen vaak tegen zichzelf zeggen…). Voor je het weet ben je alweer in gevecht met de volgende drang om je gevoelens te verdoven met eten.
Krijg inzicht
Deze vicieuze cirkel doorbreken, begint met inzicht krijgen in je patronen. Welke situatie is voor jou een trigger om te gaan eten? Wat gebeurt er dan en hoe voel je je precies? Wees vooral nieuwsgierig naar jouw reden om te eten, veroordeel jezelf niet! Door te oordelen, versterk je juist het vervelende gevoel. Daarnaast zorgt het ervoor dat je er niet achter komt wat de daadwerkelijke reden is voor je gevoelens. Kleine kinderen kunnen het zo mooi, een situatie observeren zonder dat ze er een oordeel over hebben. Als je iets voor de eerste keer meemaakt kun je er nog geen oordeel over hebben. Kinderen zijn daarom vaak alleen maar nieuwsgierig naar wat er precies gebeurt en willen alles weten. Kijk daarom met de blik van een klein kind naar jouw situaties, nieuwsgierig en zonder oordeel naar jezelf.
Waar heb je echt behoefte aan?
Als je de onderliggende reden van je gevoelens scherp hebt, kun je er iets aan doen. Waar heb je écht behoefte aan? Misschien wil je gewoon heel hard schreeuwen omdat je gefrustreerd bent. Of wil je uithuilen bij iemand omdat je verdrietig bent. Wil je even helemaal niemand om je heen omdat je onrustig bent door alle prikkels van de dag. Jij weet het zelf het beste!
Dieper kijken
De oorzaak kan ook dieper liggen. Hoe denk je bijvoorbeeld over jezelf? Mag je er zijn van jezelf of ga je gebukt onder de mening van anderen? Hoe ga je met jezelf om, zorg je goed voor jezelf, vind je jezelf belangrijk? Als je van jezelf houdt en jezelf kunt zijn, ga je automatisch beter in je vel zitten. En hoe beter je in je vel zit, hoe minder last je hebt van emotie-eten.
Dan ontstaat er ruimte om te genieten van eten – ook als je een keer geen honger hebt – zonder dat je hier een naar gevoel van krijgt!